fikta

Icelandic

Verb

fikta (weak verb, third-person singular past indicative fiktaði, supine fiktað)

  1. to fiddle, to tinker
  2. to experiment

Conjugation

fikta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur fikta
supine sagnbót fiktað
present participle
fiktandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég fikta fiktaði fikti fiktaði
þú fiktar fiktaðir fiktir fiktaðir
hann, hún, það fiktar fiktaði fikti fiktaði
plural við fiktum fiktuðum fiktum fiktuðum
þið fiktið fiktuðuð fiktið fiktuðuð
þeir, þær, þau fikta fiktuðu fikti fiktuðu
imperative boðháttur
singular þú fikta (þú), fiktaðu
plural þið fiktið (þið), fiktiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Further reading