fikta
Icelandic
Verb
fikta (weak verb, third-person singular past indicative fiktaði, supine fiktað)
- to fiddle, to tinker
- to experiment
Conjugation
| infinitive nafnháttur | að fikta | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | fiktað | |||||
| present participle |
fiktandi | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | fikta | fiktaði | fikti | fiktaði | |
| þú | fiktar | fiktaðir | fiktir | fiktaðir | ||
| hann, hún, það | fiktar | fiktaði | fikti | fiktaði | ||
| plural | við | fiktum | fiktuðum | fiktum | fiktuðum | |
| þið | fiktið | fiktuðuð | fiktið | fiktuðuð | ||
| þeir, þær, þau | fikta | fiktuðu | fikti | fiktuðu | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | fikta (þú), fiktaðu | ||||
| plural | þið | fiktið (þið), fiktiði1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Further reading
- “fikta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)