firinon
Old Saxon
Etymology
From the noun firina.
Verb
firinon
Conjugation
Conjugation of firinon (weak class 2)
| infinitive | firinon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | firinon | firinoda |
| 2nd person singular | firinos | firinodes |
| 3rd person singular | firinod | firinoda |
| plural | firiniod | firinodun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | firino | firinodi |
| 2nd person singular | firinos | firinodis |
| 3rd person singular | firino | firinodi |
| plural | firinion | firinodin |
| imperative | present | |
| singular | firino | |
| plural | firiniod | |
| participle | present | past |
| firinondi | gifirinod, firinod | |