firinspraka
Old Saxon
Etymology
From firina (“sin, crime”) + sprāka (“speech”).
Noun
firinsprāka f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | firinsprāka | firinsprāka |
| accusative | firinsprāka | firinsprāka |
| genitive | firinsprākō | firinsprākanō |
| dative | firinsprāku | firinsprākum |
| instrumental | — | — |
Related terms
- firinwerk