fiutare
Italian
Etymology
Unknown.
Pronunciation
- IPA(key): /fjuˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: fiu‧tà‧re
Verb
fiutàre (first-person singular present fiùto, first-person singular past historic fiutài, past participle fiutàto, auxiliary avére) (transitive)
Conjugation
Conjugation of fiutàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | fiutàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | fiutàndo | |||
| present participle | fiutànte | past participle | fiutàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | fiùto | fiùti | fiùta | fiutiàmo | fiutàte | fiùtano |
| imperfect | fiutàvo | fiutàvi | fiutàva | fiutavàmo | fiutavàte | fiutàvano |
| past historic | fiutài | fiutàsti | fiutò | fiutàmmo | fiutàste | fiutàrono |
| future | fiuterò | fiuterài | fiuterà | fiuterémo | fiuteréte | fiuterànno |
| conditional | fiuterèi | fiuterésti | fiuterèbbe, fiuterébbe | fiuterémmo | fiuteréste | fiuterèbbero, fiuterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | fiùti | fiùti | fiùti | fiutiàmo | fiutiàte | fiùtino |
| imperfect | fiutàssi | fiutàssi | fiutàsse | fiutàssimo | fiutàste | fiutàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| fiùta | fiùti | fiutiàmo | fiutàte | fiùtino | ||
| negative imperative | non fiutàre | non fiùti | non fiutiàmo | non fiutàte | non fiùtino | |