flóttamaður

Icelandic

Etymology

From flótti (flight) +‎ maður (person).

Noun

flóttamaður m (genitive singular flóttamanns, nominative plural flóttamenn)

  1. refugee

Declension

Declension of flóttamaður (masculine irreg-stem, based on maður)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative flóttamaður flóttamaðurinn flóttamenn flóttamennirnir
accusative flóttamann flóttamanninn flóttamenn flóttamennina
dative flóttamanni flóttamanninum flóttamönnum flóttamönnunum
genitive flóttamanns flóttamannsins flóttamanna flóttamannanna

Derived terms

  • flóttamannaaðstoð
  • flóttamannabúðir
  • flóttamannahjálp
  • flóttamannastraumur

Further reading