flagraturus
Latin
Etymology
Future active participle of flagrō.
Participle
flagrātūrus (feminine flagrātūra, neuter flagrātūrum); first/second-declension participle
- about to burn
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | flagrātūrus | flagrātūra | flagrātūrum | flagrātūrī | flagrātūrae | flagrātūra | |
| genitive | flagrātūrī | flagrātūrae | flagrātūrī | flagrātūrōrum | flagrātūrārum | flagrātūrōrum | |
| dative | flagrātūrō | flagrātūrae | flagrātūrō | flagrātūrīs | |||
| accusative | flagrātūrum | flagrātūram | flagrātūrum | flagrātūrōs | flagrātūrās | flagrātūra | |
| ablative | flagrātūrō | flagrātūrā | flagrātūrō | flagrātūrīs | |||
| vocative | flagrātūre | flagrātūra | flagrātūrum | flagrātūrī | flagrātūrae | flagrātūra | |