fonema

See also: fonéma

Catalan

Etymology

Borrowed from Ancient Greek φώνημα (phṓnēma, sound).

Pronunciation

Noun

fonema m (plural fonemes)

  1. (phonetics) phoneme

Derived terms

Further reading

Galician

Etymology

From Ancient Greek φώνημα (phṓnēma, sound).

Pronunciation

  • IPA(key): /foˈnɛma/ [foˈnɛ̃.mɐ]
    • Rhymes: -ɛma
  • IPA(key): /foˈnema/ [foˈnẽ.mɐ]
    • Rhymes: -ema
  • Hyphenation: fo‧ne‧ma

Noun

fonema m (plural fonemas)

  1. phoneme

Further reading

Italian

Etymology

From Ancient Greek φώνημα (phṓnēma, sound).

Pronunciation

  • IPA(key): /foˈnɛ.ma/
  • Rhymes: -ɛma
  • Hyphenation: fo‧nè‧ma

Noun

fonema m (plural fonemi)

  1. (linguistics) phoneme
    • 1894, Luigi Ceci, “Sulla questione della gutturale media labializzata nel latino”, in Rendiconti della Reale Accademia dei Lincei: classe di scienze morali, storiche e filologiche - Serie quinta, vol. Ⅲ[1], Rome: Tipografia dell'Accademia, section 36, page 401:
      [] la etimologia che noi proponiamo ben ci dimostra l'italicità del fonema
      the etymology we propose well demonstrates the phoneme’s Italic quality
    • 1987, Romano Lazzeroni, chapter 2 (“Tipologia e dinamica del mutamento”), in Linguistica storica, Rome: Carocci Editore, section 2, page 17:
      Il fonema, pertanto, è una unità astratta che si manifesta mediante suoni concreti
      Therefore, the phoneme is an abstract unit manifesting itself through concrete sounds

Derived terms

Further reading

  • fonema in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Lithuanian

Etymology

Ultimately from Ancient Greek φώνημᾰ (phṓnēmă). Compare Latvian fonēma.

Pronunciation

  • IPA(key): [foː.nʲɛˈmaː]
  • Rhymes: -aː
  • Hyphenation: fo‧ne‧ma

Noun

fonemà f (plural fonèmos) stress pattern 1

  1. (phonology) phoneme

Declension

Declension of fonemà
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) fonemà fonèmos
genitive (kilmininkas) fonemõs fonemų̃
dative (naudininkas) fonèmai fonemóms
accusative (galininkas) fonèmą fonèmas
instrumental (įnagininkas) fonèma fonemomi̇̀s
locative (vietininkas) fonemojè fonemosè
vocative (šauksmininkas) fonèma fonèmos

Further reading

  • fonema”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
  • fonema”, in Bendrinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of common Lithuanian], ekalba.lt, n.d.
  • fonema”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2025

Lower Sorbian

Noun

fonema

  1. inflection of fonem:
    1. genitive singular
    2. nominative dual
    3. accusative dual

Portuguese

Etymology

Borrowed from Ancient Greek φώνημα (phṓnēma, sound).

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /foˈnẽ.mɐ/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /foˈne.ma/

  • Rhymes: -emɐ
  • Hyphenation: fo‧ne‧ma

Noun

fonema m (plural fonemas)

  1. (phonetics) phoneme (indivisible unit of sound)

Further reading

Spanish

Etymology

Borrowed from Ancient Greek φώνημα (phṓnēma, sound).

Pronunciation

  • IPA(key): /foˈnema/ [foˈne.ma]
  • Rhymes: -ema
  • Syllabification: fo‧ne‧ma

Noun

fonema m (plural fonemas)

  1. (phonetics) phoneme

Derived terms

Further reading