fontarius
Latin
Etymology
From fons (“spring”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɔnˈta.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fon̪ˈt̪aː.ri.us]
Noun
fontarius m (genitive fontariī or fontarī); second declension
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | fontarius | fontaria | fontarium | fontariī | fontariae | fontaria | |
| genitive | fontariī | fontariae | fontariī | fontariōrum | fontariārum | fontariōrum | |
| dative | fontariō | fontariae | fontariō | fontariīs | |||
| accusative | fontarium | fontariam | fontarium | fontariōs | fontariās | fontaria | |
| ablative | fontariō | fontariā | fontariō | fontariīs | |||
| vocative | fontarie | fontaria | fontarium | fontariī | fontariae | fontaria | |