forcipatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɔr.kɪˈpaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [for.t͡ʃiˈpaː.t̪us]
Adjective
forcipātus (feminine forcipāta, neuter forcipātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | forcipātus | forcipāta | forcipātum | forcipātī | forcipātae | forcipāta | |
| genitive | forcipātī | forcipātae | forcipātī | forcipātōrum | forcipātārum | forcipātōrum | |
| dative | forcipātō | forcipātae | forcipātō | forcipātīs | |||
| accusative | forcipātum | forcipātam | forcipātum | forcipātōs | forcipātās | forcipāta | |
| ablative | forcipātō | forcipātā | forcipātō | forcipātīs | |||
| vocative | forcipāte | forcipāta | forcipātum | forcipātī | forcipātae | forcipāta | |
Related terms
References
- forcipatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016