formaður
Faroese
Etymology
From Old Norse formaðr (“chieftain, leader”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfɔrˌmɛavʊr]
Noun
formaður m (genitive singular formans, plural formenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | formaður | formaðurin | formenn | formenninir |
| accusative | formann | formannin | formenn | formenninar |
| dative | formanni | formanninum | formonnum | formonnunum |
| genitive | formans | formansins | formanna | formannanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse formaðr (“chieftain, leader”); equivalent to for- + maður.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɔr.maːðʏr/
Noun
formaður m (genitive singular formanns, nominative plural formenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | formaður | formaðurinn | formenn | formennirnir |
| accusative | formann | formanninn | formenn | formennina |
| dative | formanni | formanninum | formönnum | formönnunum |
| genitive | formanns | formannsins | formanna | formannanna |