frågare

Swedish

Etymology

From fråga +‎ -are.

Noun

frågare c

  1. agent noun of fråga

Declension

Declension of frågare
nominative genitive
singular indefinite frågare frågares
definite frågaren frågarens
plural indefinite frågare frågares
definite frågarna frågarnas

See also

Further reading