framfall
Swedish
Etymology
fram (“forth”) + fall (“fall”)
Noun
framfall n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | framfall | framfalls |
| definite | framfallet | framfallets | |
| plural | indefinite | framfall | framfalls |
| definite | framfallen | framfallens |
fram (“forth”) + fall (“fall”)
framfall n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | framfall | framfalls |
| definite | framfallet | framfallets | |
| plural | indefinite | framfall | framfalls |
| definite | framfallen | framfallens |