friðsamur

Icelandic

Etymology

From friður +‎ -samur. Compare Old English friþsum, Swedish fridsam, Dutch vreedzaam and German friedsam.

Adjective

friðsamur (comparative friðsamari, superlative friðsamastur)

  1. peaceful

Declension

Positive forms of friðsamur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative friðsamur friðsöm friðsamt
accusative friðsaman friðsama
dative friðsömum friðsamri friðsömu
genitive friðsams friðsamrar friðsams
plural masculine feminine neuter
nominative friðsamir friðsamar friðsöm
accusative friðsama
dative friðsömum
genitive friðsamra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative friðsami friðsama friðsama
acc/dat/gen friðsama friðsömu
plural (all-case) friðsömu
Comparative forms of friðsamur
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) friðsamari friðsamari friðsamara
plural (all-case) friðsamari
Superlative forms of friðsamur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative friðsamastur friðsömust friðsamast
accusative friðsamastan friðsamasta
dative friðsömustum friðsamastri friðsömustu
genitive friðsamasts friðsamastrar friðsamasts
plural masculine feminine neuter
nominative friðsamastir friðsamastar friðsömust
accusative friðsamasta
dative friðsömustum
genitive friðsamastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative friðsamasti friðsamasta friðsamasta
acc/dat/gen friðsamasta friðsömustu
plural (all-case) friðsömustu

Derived terms

Further reading