friscus

Latin

Etymology

Borrowed from one or more Romance descendants of Vulgar Latin *friscum, itself from Proto-Germanic *friskaz. First attested in the 13th century.[1]

Adjective

friscus (feminine frisca, neuter friscum); first/second-declension adjective (Medieval Latin)

  1. fresh, unsalted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative friscus frisca friscum friscī friscae frisca
genitive friscī friscae friscī friscōrum friscārum friscōrum
dative friscō friscae friscō friscīs
accusative friscum friscam friscum friscōs friscās frisca
ablative friscō friscā friscō friscīs
vocative frisce frisca friscum friscī friscae frisca

References

  1. ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “friscus”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 455