frustrace
Czech
Etymology
Ultimately from Latin frūstrātiō. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfrustrat͡sɛ]
Noun
frustrace f
Declension
Declension of frustrace (soft feminine)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | frustrace | frustrace |
| genitive | frustrace | frustrací |
| dative | frustraci | frustracím |
| accusative | frustraci | frustrace |
| vocative | frustrace | frustrace |
| locative | frustraci | frustracích |
| instrumental | frustrací | frustracemi |
Related terms
Further reading
- “frustrace”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “frustrace”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “frustrace”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025