Czech
Etymology
From Latin frūstror + -ovat.
Pronunciation
Verb
frustrovat impf
- (transitive) to frustrate
Conjugation
Conjugation of frustrovat
| infinitive
|
frustrovat, frustrovati
|
active adjective
|
frustrující
|
| verbal noun
|
frustrování
|
passive adjective
|
frustrovaný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
frustruji, frustruju (coll.) |
frustrujeme |
— |
frustrujme
|
| 2nd person
|
frustruješ |
frustrujete |
frustruj |
frustrujte
|
| 3rd person
|
frustruje |
frustrují, frustrujou (coll.) |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive frustrovat.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
frustroval |
frustrovali |
frustrován |
frustrováni
|
| masculine inanimate
|
frustrovaly |
frustrovány
|
| feminine
|
frustrovala |
frustrována
|
| neuter
|
frustrovalo |
frustrovala |
frustrováno |
frustrována
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
frustruje |
—
|
| feminine + neuter singular
|
frustrujíc |
—
|
| plural
|
frustrujíce |
—
|
|
Further reading