frustracja
Polish
Etymology
Borrowed from English frustration, from Latin frūstrātiō.
Pronunciation
- IPA(key): /frusˈtra.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: frus‧tra‧cja
Noun
frustracja f
- frustration (feeling of annoyance)
Declension
Declension of frustracja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | frustracja | frustracje |
| genitive | frustracji | frustracji/frustracyj (archaic) |
| dative | frustracji | frustracjom |
| accusative | frustrację | frustracje |
| instrumental | frustracją | frustracjami |
| locative | frustracji | frustracjach |
| vocative | frustracjo | frustracje |
Derived terms
adjective
- frustracyjny
Related terms
adjectives
- frustrujący
- sfrustrowany
adverbs
- frustracyjnie
- frustrująco
nouns
Further reading
- frustracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- frustracja in Polish dictionaries at PWN