frustrat

See also: frustrât

Catalan

Pronunciation

Participle

frustrat (feminine frustrada, masculine plural frustrats, feminine plural frustrades)

  1. past participle of frustrar

Latin

Pronunciation

Verb

frūstrat

  1. third-person singular present active indicative of frūstrō

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin frūstrātus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfrus.trat/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ustrat
  • Syllabification: frus‧trat

Noun

frustrat m pers (female equivalent frustratka)

  1. (derogatory) frustrated person, loser

Declension

adjectives
adverbs
  • frustracyjnie
  • frustrująco

Further reading

  • frustrat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • frustrat in Polish dictionaries at PWN

Romanian

Etymology

Past participle of frustra.

Adjective

frustrat m or n (feminine singular frustrată, masculine plural frustrați, feminine and neuter plural frustrate)

  1. frustrated

Declension

Declension of frustrat
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite frustrat frustrată frustrați frustrate
definite frustratul frustrata frustrații frustratele
genitive-
dative
indefinite frustrat frustrate frustrați frustrate
definite frustratului frustratei frustraților frustratelor

Verb

frustrat (past participle of frustra)

  1. past participle of frustra

References

  • frustrat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN