frustrat
See also: frustrât
Catalan
Pronunciation
Participle
frustrat (feminine frustrada, masculine plural frustrats, feminine plural frustrades)
- past participle of frustrar
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfruːs.trat]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈfrus.t̪rat̪]
Verb
frūstrat
- third-person singular present active indicative of frūstrō
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin frūstrātus.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfrus.trat/
Audio: (file) - Rhymes: -ustrat
- Syllabification: frus‧trat
Noun
frustrat m pers (female equivalent frustratka)
- (derogatory) frustrated person, loser
Declension
Declension of frustrat
Related terms
adjectives
- frustracyjny
- frustrujący
- sfrustrowany
adverbs
- frustracyjnie
- frustrująco
noun
Further reading
- frustrat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- frustrat in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
Past participle of frustra.
Adjective
frustrat m or n (feminine singular frustrată, masculine plural frustrați, feminine and neuter plural frustrate)
Declension
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | frustrat | frustrată | frustrați | frustrate | |||
definite | frustratul | frustrata | frustrații | frustratele | ||||
genitive- dative |
indefinite | frustrat | frustrate | frustrați | frustrate | |||
definite | frustratului | frustratei | frustraților | frustratelor |
Verb
frustrat (past participle of frustra)
- past participle of frustra
References
- frustrat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN