fuknąć

Polish

Etymology

From fukać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: fuk‧nąć

Verb

fuknąć pf (imperfective fukać)

  1. (intransitive) to snort, to splutter (to exhale roughly through the nose)
    Synonyms: parsknąć, prychnąć
  2. (intransitive) to say something abrasively, angrily
    Synonym: prychnąć

Conjugation

Conjugation of fuknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive fuknąć
future tense 1st fuknę fukniemy
2nd fukniesz fukniecie
3rd fuknie fukną
impersonal fuknie się
past tense 1st fuknąłem,
-(e)m fuknął 		fuknęłam,
-(e)m fuknęła 		fuknęłom,
-(e)m fuknęło 		fuknęliśmy,
-(e)śmy fuknęli 		fuknęłyśmy,
-(e)śmy fuknęły
2nd fuknąłeś,
-(e)ś fuknął 		fuknęłaś,
-(e)ś fuknęła 		fuknęłoś,
-(e)ś fuknęło 		fuknęliście,
-(e)ście fuknęli 		fuknęłyście,
-(e)ście fuknęły
3rd fuknął fuknęła fuknęło fuknęli fuknęły
impersonal fuknięto
conditional 1st fuknąłbym,
bym fuknął 		fuknęłabym,
bym fuknęła 		fuknęłobym,
bym fuknęło 		fuknęlibyśmy,
byśmy fuknęli 		fuknęłybyśmy,
byśmy fuknęły
2nd fuknąłbyś,
byś fuknął 		fuknęłabyś,
byś fuknęła 		fuknęłobyś,
byś fuknęło 		fuknęlibyście,
byście fuknęli 		fuknęłybyście,
byście fuknęły
3rd fuknąłby,
by fuknął 		fuknęłaby,
by fuknęła 		fuknęłoby,
by fuknęło 		fuknęliby,
by fuknęli 		fuknęłyby,
by fuknęły
impersonal fuknięto by
imperative 1st niech fuknę fuknijmy
2nd fuknij fuknijcie
3rd niech fuknie niech fukną
anterior adverbial participle fuknąwszy
verbal noun fuknięcie

Derived terms

noun
  • fuknięcie
verbs
adjective
verbs
  • ofukać
  • sfukać

Further reading

  • fuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • fuknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.