ofuknąć

Polish

Etymology

From o- +‎ fuknąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈfuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧fuk‧nąć

Verb

ofuknąć pf (imperfective ofukiwać)

  1. (transitive) to berate, to chide
    Synonyms: oburknąć, ofukać, sfukać

Conjugation

Conjugation of ofuknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ofuknąć
future tense 1st ofuknę ofukniemy
2nd ofukniesz ofukniecie
3rd ofuknie ofukną
impersonal ofuknie się
past tense 1st ofuknąłem,
-(e)m ofuknął 		ofuknęłam,
-(e)m ofuknęła 		ofuknęłom,
-(e)m ofuknęło 		ofuknęliśmy,
-(e)śmy ofuknęli 		ofuknęłyśmy,
-(e)śmy ofuknęły
2nd ofuknąłeś,
-(e)ś ofuknął 		ofuknęłaś,
-(e)ś ofuknęła 		ofuknęłoś,
-(e)ś ofuknęło 		ofuknęliście,
-(e)ście ofuknęli 		ofuknęłyście,
-(e)ście ofuknęły
3rd ofuknął ofuknęła ofuknęło ofuknęli ofuknęły
impersonal ofuknięto
conditional 1st ofuknąłbym,
bym ofuknął 		ofuknęłabym,
bym ofuknęła 		ofuknęłobym,
bym ofuknęło 		ofuknęlibyśmy,
byśmy ofuknęli 		ofuknęłybyśmy,
byśmy ofuknęły
2nd ofuknąłbyś,
byś ofuknął 		ofuknęłabyś,
byś ofuknęła 		ofuknęłobyś,
byś ofuknęło 		ofuknęlibyście,
byście ofuknęli 		ofuknęłybyście,
byście ofuknęły
3rd ofuknąłby,
by ofuknął 		ofuknęłaby,
by ofuknęła 		ofuknęłoby,
by ofuknęło 		ofuknęliby,
by ofuknęli 		ofuknęłyby,
by ofuknęły
impersonal ofuknięto by
imperative 1st niech ofuknę ofuknijmy
2nd ofuknij ofuknijcie
3rd niech ofuknie niech ofukną
passive adjectival participle ofuknięty ofuknięta ofuknięte ofuknięci ofuknięte
anterior adverbial participle ofuknąwszy
verbal noun ofuknięcie

Derived terms

noun
  • ofuknięcie
adjective
verb

Further reading

  • ofuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ofuknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.