fulaing

Irish

Etymology

From Old Irish fo·loing.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfˠul̪ˠən̠ʲ/, /ˈfˠulˠən̠ʲ/
  • (Ulster) IPA(key): /ˈfˠɨlʲən̠ʲ/, /ˈfˠil̠ʲən̠ʲ/

Verb

fulaing (present analytic fulaingíonn, future analytic fulaingeoidh, verbal noun fulaingt, past participle fulaingthe)

  1. (ambitransitive) to bear (put up with), endure, suffer, tolerate
  2. (transitive, literary) to support
  3. to sustain
  4. to maintain, provide for

Conjugation

conjugation of fulaing (second conjugation)
verbal noun fulaingt
past participle fulaingthe
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present fulaingím fulaingíonn tú;
fulaingír† 		fulaingíonn sé, sí fulaingímid;
fulaingíonn muid 		fulaingíonn sibh fulaingíonn siad;
fulaingíd† 		a fhulaingíonn; a fhulaingíos /
a bhfulaingíonn* 		fulaingítear
past d'fhulaing mé; d'fhulaingíos /
fhulaing mé‡; fhulaingíos‡ 		d'fhulaing tú; d'fhulaingís /
fhulaing tú‡; fhulaingís‡ 		d'fhulaing sé, sí /
fhulaing sé, sí‡ 		d'fhulaingíomar; d'fhulaing muid /
fhulaingíomar‡; fhulaing muid‡ 		d'fhulaing sibh; d'fhulaingíobhair /
fhulaing sibh‡; fhulaingíobhair‡ 		d'fhulaing siad; d'fhulaingíodar /
fhulaing siad‡; fhulaingíodar‡ 		a d'fhulaing /
ar fhulaing* 		fulaingíodh
past habitual d'fhulaingínn /
fhulaingínn‡; bhfulaingínn‡‡ 		d'fhulaingíteá /
fhulaingíteá‡; bhfulaingíteᇇ 		d'fhulaingíodh sé, sí /
fhulaingíodh sé, sí‡; bhfulaingíodh sé, s퇇 		d'fhulaingímis; d'fhulaingíodh muid /
fhulaingímis‡; fhulaingíodh muid‡; bhfulaingímis‡‡; bhfulaingíodh muid‡‡ 		d'fhulaingíodh sibh /
fhulaingíodh sibh‡; bhfulaingíodh sibh‡‡ 		d'fhulaingídís; d'fhulaingíodh siad /
fhulaingídís; fhulaingíodh siad‡; bhfulaingídís‡‡; bhfulaingíodh siad‡‡ 		a d'fhulaingíodh /
a bhfulaingíodh* 		d'fhulaingítí /
fhulaingítí‡; bhfulaingít퇇
future fulaingeoidh mé;
fulaingeod;
fulaingeochaidh mé† 		fulaingeoidh tú;
fulaingeoir†;
fulaingeochaidh tú† 		fulaingeoidh sé, sí;
fulaingeochaidh sé, sí† 		fulaingeoimid;
fulaingeoidh muid;
fulaingeochaimid†;
fulaingeochaidh muid† 		fulaingeoidh sibh;
fulaingeochaidh sibh† 		fulaingeoidh siad;
fulaingeoid†;
fulaingeochaidh siad† 		a fhulaingeoidh; a fhulaingeos; a fhulaingeochaidh†; a fhulaingeochas† /
a bhfulaingeoidh*; a bhfulaingeochaidh*† 		fulaingeofar; fulaingeochar†
conditional d'fhulaingeoinn; d'fhulaingeochainn† / fhulaingeoinn‡; fhulaingeochainn†‡; bhfulaingeoinn‡‡; bhfulaingeochainn†‡‡ d'fhulaingeofá; d'fhulaingeochthᆠ/ fhulaingeofá‡; fhulaingeochthᆇ; bhfulaingeofᇇ; bhfulaingeochthᆇ‡ d'fhulaingeodh sé, sí; d'fhulaingeochadh sé, s토/ fhulaingeodh sé, sí‡; fhulaingeochadh sé, s톇; bhfulaingeodh sé, s퇇; bhfulaingeochadh sé, s톇‡ d'fhulaingeoimis; d'fhulaingeodh muid; d'fhulaingeochaimis†; d'fhulaingeochadh muid† / fhulaingeoimis‡; fhulaingeodh muid‡; fhulaingeochaimis†‡; fhulaingeochadh muid†‡; bhfulaingeoimis‡‡; bhfulaingeodh muid‡‡; bhfulaingeochaimis†‡‡; bhfulaingeochadh muid†‡‡ d'fhulaingeodh sibh; d'fhulaingeochadh sibh† / fhulaingeodh sibh‡; fhulaingeochadh sibh†‡; bhfulaingeodh sibh‡‡; bhfulaingeochadh sibh†‡‡ d'fhulaingeoidís; d'fhulaingeodh siad; d'fhulaingeochadh siad† / fhulaingeoidís‡; fhulaingeodh siad‡; fhulaingeochadh siad†‡; bhfulaingeoidís‡‡; bhfulaingeodh siad‡‡; bhfulaingeochadh siad†‡‡ a d'fhulaingeodh; a d'fhulaingeochadh† /
a bhfulaingeodh*; a bhfulaingeochadh*† 		d'fhulaingeofaí; d'fhulaingeochtha토/ fhulaingeofaí‡; fhulaingeochtha톇; bhfulaingeofa퇇; bhfulaingeochtha톇‡
subjunctive
present go bhfulaingí mé;
go bhfulaingíod† 		go bhfulaingí tú;
go bhfulaingír† 		go bhfulaingí sé, sí go bhfulaingímid;
go bhfulaingí muid 		go bhfulaingí sibh go bhfulaingí siad;
go bhfulaingíd† 		— go bhfulaingítear
past dá bhfulaingínn dá bhfulaingíteá dá bhfulaingíodh sé, sí dá bhfulaingímis;
dá bhfulaingíodh muid 		dá bhfulaingíodh sibh dá bhfulaingídís;
dá bhfulaingíodh siad 		— dá bhfulaingítí
imperative
– fulaingím fulaing fulaingíodh sé, sí fulaingímis fulaingígí;
fulaingídh† 		fulaingídís — fulaingítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

  • fulangach (“suffering; enduring, patient, passive; tolerant, forbearing”, adjective)
  • fulangacht f (“capacity for suffering; passiveness, toleration”)
  • fulangaí m (“sufferer, long-suffering person; prop, support”)

Noun

fulaing f (genitive singular fulaingthe)

  1. alternative form of fulaingt (verbal noun)

Mutation

Mutated forms of fulaing
radical lenition eclipsis
fulaing fhulaing bhfulaing

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “fo·loing”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

Further reading

Old Irish

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɸulɨŋʲɡʲ]

Noun

fulaing

  1. inflection of fulang:
    1. vocative/genitive singular
    2. nominative plural

Verb

·fulaing

  1. third-person singular present indicative prototonic of fo·loing

Mutation

Mutation of fulaing
radical lenition nasalization
fulaing ḟulaing fulaing
pronounced with /β̃-/

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Scottish Gaelic

Verb

fulaing

  1. alternative form of fuiling
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.