funil
See also: funíl
Galician
Etymology
From Occitan fonilh (“funnel”), from Latin fundibulum (“funnel”). Cognate with Portuguese funil.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /fuˈnil/
Noun
funil m (plural funís)
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “funil”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “funil”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “funil”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “fundir”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Etymology
From Occitan fonilh (“funnel”),[1][2] from Latin fundibulum (“funnel”). Cognate with Galician funil. Doublet of fundíbulo.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /fuˈniw/ [fuˈniʊ̯]
- (Portugal) IPA(key): /fuˈnil/ [fuˈniɫ]
- (Southern Portugal) IPA(key): /fuˈni.li/
- Rhymes: (Portugal) -il, (Brazil) -iw
- Hyphenation: fu‧nil
Noun
funil m (plural funis)
Derived terms
- afunilar
- funil de Büchner
- funileiro
- funilzinho
Descendants
References
- ^ “funil”, in Dicionário Aulete Digital (in Portuguese), Rio de Janeiro: Lexikon Editora Digital, 2008–2025
- ^ “funil”, in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa (in Portuguese), São Paulo: Editora Melhoramentos, 2015–2025