fyrmänning

Swedish

Etymology

From Old Swedish fiurmänninger, from fyra (four) and man (man), compare tremänning.

Pronunciation

  • IPA(key): /²fyːrˌmɛnɪŋ/

Noun

fyrmänning c

  1. third cousin (great-grandchild of a great-grandparent’s sibling)
    Synonyms: brylling, B-kusin

Declension

Declension of fyrmänning
nominative genitive
singular indefinite fyrmänning fyrmännings
definite fyrmänningen fyrmänningens
plural indefinite fyrmänningar fyrmänningars
definite fyrmänningarna fyrmänningarnas

References