tremänning
Swedish
Etymology
From Old Swedish þræmænninger, from þrir (“three”) (Swedish tre) + maþer (“man”) (Swedish man) + -inger (Swedish -ing).
Pronunciation
- IPA(key): /²treːˌmænːɪŋ/, (Norrland) /¹trɛˈmænːɪŋ/
- Rhymes: -¹ænːɪŋ
Noun
tremänning c
- (dialectal) second cousin (grandchild of a grandparent’s sibling)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tremänning | tremännings |
| definite | tremänningen | tremänningens | |
| plural | indefinite | tremänningar | tremänningars |
| definite | tremänningarna | tremänningarnas |