tremänning

Swedish

Etymology

From Old Swedish þræmænninger, from þrir (three) (Swedish tre) + maþer (man) (Swedish man) + -inger (Swedish -ing).

Pronunciation

  • IPA(key): /²treːˌmænːɪŋ/, (Norrland) /¹trɛˈmænːɪŋ/
  • Rhymes: -¹ænːɪŋ

Noun

tremänning c

  1. (dialectal) second cousin (grandchild of a grandparent’s sibling)

Declension

Declension of tremänning
nominative genitive
singular indefinite tremänning tremännings
definite tremänningen tremänningens
plural indefinite tremänningar tremänningars
definite tremänningarna tremänningarnas

Synonyms

References