gíog

Irish

Alternative forms

Etymology

Onomatopoeic, though possibly related to the Germanic family that includes German Geige (“fiddle”).

Noun

gíog f (genitive singular gíge, nominative plural gíoga)

  1. a cheep, chirp, squeak, tweet
  2. (chiefly in the negative) a word, peep
    Níor labhair mé gíog.
    I never said a word.
    Níl gíog cloiste aige óna dheirfiúr.
    He hasn’t heard a peep from his sister.

Declension

Declension of gíog (second declension)
bare forms
singular plural
nominative gíog gíoga
vocative a ghíog a ghíoga
genitive gíge gíog
dative gíog
gíg (archaic, dialectal) 		gíoga
forms with the definite article
singular plural
nominative an ghíog na gíoga
genitive na gíge na ngíog
dative leis an ngíog
leis an ngíg (archaic, dialectal)
don ghíog
don ghíg (archaic, dialectal) 		leis na gíoga

Derived terms

  • gíog ná míog

Verb

gíog (present analytic gíogann, future analytic gíogfaidh, verbal noun gíogadh, past participle gíogtha)

  1. to cheep, chirp, squeak, tweet
  2. to crow (utter a sound of joy)

Conjugation

conjugation of gíog (first conjugation – A)
verbal noun gíogadh
past participle gíogtha
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present gíogaim gíogann tú;
gíogair† 		gíogann sé, sí gíogaimid gíogann sibh gíogann siad;
gíogaid† 		a ghíogann; a ghíogas /
a ngíogann* 		gíogtar
past ghíog mé; ghíogas ghíog tú; ghíogais ghíog sé, sí ghíogamar; ghíog muid ghíog sibh; ghíogabhair ghíog siad; ghíogadar a ghíog /
ar ghíog* 		gíogadh
past habitual ghíogainn / ngíogainn‡‡ ghíogtá / ngíogtᇇ ghíogadh sé, sí / ngíogadh sé, s퇇 ghíogaimis; ghíogadh muid / ngíogaimis‡‡; ngíogadh muid‡‡ ghíogadh sibh / ngíogadh sibh‡‡ ghíogaidís; ghíogadh siad / ngíogaidís‡‡; ngíogadh siad‡‡ a ghíogadh /
a ngíogadh* 		ghíogtaí / ngíogta퇇
future gíogfaidh mé;
gíogfad 		gíogfaidh tú;
gíogfair† 		gíogfaidh sé, sí gíogfaimid;
gíogfaidh muid 		gíogfaidh sibh gíogfaidh siad;
gíogfaid† 		a ghíogfaidh; a ghíogfas /
a ngíogfaidh* 		gíogfar
conditional ghíogfainn / ngíogfainn‡‡ ghíogfá / ngíogfᇇ ghíogfadh sé, sí / ngíogfadh sé, s퇇 ghíogfaimis; ghíogfadh muid / ngíogfaimis‡‡; ngíogfadh muid‡‡ ghíogfadh sibh / ngíogfadh sibh‡‡ ghíogfaidís; ghíogfadh siad / ngíogfaidís‡‡; ngíogfadh siad‡‡ a ghíogfadh /
a ngíogfadh* 		ghíogfaí / ngíogfa퇇
subjunctive
present go ngíoga mé;
go ngíogad† 		go ngíoga tú;
go ngíogair† 		go ngíoga sé, sí go ngíogaimid;
go ngíoga muid 		go ngíoga sibh go ngíoga siad;
go ngíogaid† 		— go ngíogtar
past dá ngíogainn dá ngíogtá dá ngíogadh sé, sí dá ngíogaimis;
dá ngíogadh muid 		dá ngíogadh sibh dá ngíogaidís;
dá ngíogadh siad 		— dá ngíogtaí
imperative
– gíogaim gíog gíogadh sé, sí gíogaimis gíogaigí;
gíogaidh† 		gíogaidís — gíogtar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of gíog
radical lenition eclipsis
gíog ghíog ngíog

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ “giucs”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
  2. ^ “gíog”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.