gòonan
Cimbrian
Etymology
From Middle High German geinen, from Old High German geinōn, from Proto-Germanic *gainōną, related to *ginōną (English yawn) and *gīnaną (Old Norse gína). Also cognate with German gähnen, from both *ganōną and *gīnaną.
Verb
gòonan (third-person singular present indicative gòant, past participle gagòant, auxiliary haban)
- (Sette Comuni) to yawn
- Bèar gòant hat manghel slaafan. ― Whoever yawns needs to sleep.
Conjugation
Conjugation of gòonan
| infinitive | gòonan | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | gòonanten | ||||
| past participle | gagòant | ||||
| auxiliary | haban | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| present | ich gòone | bar gòonan | i | ich gòone | bar gòonan |
| du gòanst | iart gòant | du gòanst | iart gòant | ||
| ear gòant | ze gòannt | ear gòone | ze gòonan | ||
| preterite (composed) |
ich han gagòant | bar haban gagòant | ii | ich gòante | bar gòantan |
| du hast gagòant | iart habet gagòant | du gòantest | iart gòantet | ||
| ear hat gagòant | ze habent gagòant | ear gòante | ze gòantan | ||
| imperative | — | gòanbar | |||
| gòan (du) | gòant (iart) | ||||
| gòone (ear) | gòonan (ze) | ||||
References
- “gòonan” in Martalar, Umberto Martello, Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo