głoska

See also: głoską

Polish

Etymology

From głos +‎ -ka. Calque of French phone, from Ancient Greek φωνή (phōnḗ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡwɔs.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔska
  • Syllabification: głos‧ka

Noun

głoska f

  1. (phonetics) phone (speech segment)

Declension

Declension of głoska
singular plural
nominative głoska głoski
genitive głoski głosek
dative głosce głoskom
accusative głoskę głoski
instrumental głoską głoskami
locative głosce głoskach
vocative głosko głoski

Derived terms

adjective
  • głoskowy
nouns
verb
  • głoskować impf
adverb
  • głoskowo

Further reading

  • głoska in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głoska in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.