gaminti
Lithuanian
Etymology
A causative of gi̇̀mti (“to be born”) in -inti.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɡɐˈmʲɪnʲ.tʲɪ/
Verb
gami̇̀nti (third-person present tense gami̇̀na, third-person past tense gami̇̀no)
- to produce, manufacture
- to prepare (a meal)
Conjugation
singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
indicative | present | gami̇̀nu | gami̇̀ni | gami̇̀na | gami̇̀name, gami̇̀nam |
gami̇̀nate, gami̇̀nat |
gami̇̀na | |
past | gami̇̀nau | gami̇̀nai | gami̇̀no | gami̇̀nome, gami̇̀nom |
gami̇̀note, gami̇̀not |
gami̇̀no | ||
past frequentative | gami̇̀ndavau | gami̇̀ndavai | gami̇̀ndavo | gami̇̀ndavome, gami̇̀ndavom |
gami̇̀ndavote, gami̇̀ndavot |
gami̇̀ndavo | ||
future | gami̇̀nsiu | gami̇̀nsi | gami̇̀ns | gami̇̀nsime, gami̇̀nsim |
gami̇̀nsite, gami̇̀nsit |
gami̇̀ns | ||
subjunctive | gami̇̀nčiau | gami̇̀ntum, gami̇̀ntumei |
gami̇̀ntų | gami̇̀ntumėme, gami̇̀ntumėm, gami̇̀ntume |
gami̇̀ntumėte, gami̇̀ntumėt |
gami̇̀ntų | ||
imperative | — | gami̇̀nk, gami̇̀nki |
tegami̇̀na, tegami̇̀nie |
gami̇̀nkime, gami̇̀nkim |
gami̇̀nkite, gami̇̀nkit |
tegami̇̀na, tegami̇̀nie |
|
References
- ^ Derksen, Rick (2015) “gaminti”, in Etymological Dictionary of the Baltic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 13), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 163
Further reading
- “gaminti”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
- “gaminti”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2025