geminatta
Ingrian
Etymology
Borrowed from Russian гемината (geminata).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɡemiˌnɑtːɑ/, [ˈɡe̞miˌnɑtː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈɡemiˌnɑtːɑ/, [ˈke̞miˌnɑtːɑ]
- Rhymes: -ɑtː, -ɑtːɑ
- Hyphenation: ge‧mi‧nat‧ta
Noun
geminatta
- (phonetics) geminate
- 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 14:
- Geminatan möö ain kirjutamma kahel bukvaal.
- We always write a geminate with two letters.
Declension
| Declension of geminatta (type 3/kana, tt-t gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | geminatta | geminatat |
| genitive | geminatan | geminattoin |
| partitive | geminattaa | geminattoja |
| illative | geminattaa | geminattoi |
| inessive | geminatas | geminatois |
| elative | geminatast | geminatoist |
| allative | geminatalle | geminatoille |
| adessive | geminatal | geminatoil |
| ablative | geminatalt | geminatoilt |
| translative | geminataks | geminatoiks |
| essive | geminattanna, geminattaan | geminattoinna, geminattoin |
| exessive1) | geminattant | geminattoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[2], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 14