genetiva
Ingrian
Etymology
Ultimately from Latin genetivus. Akin to Finnish genetiivi.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɡenetiʋɑ/, [ˈɡe̞ne̞ˌtʲiʋɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈɡenetiʋɑ/, [ˈke̞ne̞ˌd̥iʋɑ]
- Rhymes: -iʋɑ
- Hyphenation: ge‧ne‧ti‧va
Noun
genetiva
Declension
| Declension of genetiva (type 3/kana, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | genetiva | genetivat |
| genitive | genetivan | genetivvoin |
| partitive | genetivvaa | genetivoja |
| illative | genetivvaa | genetivvoi |
| inessive | genetivas | genetivois |
| elative | genetivast | genetivoist |
| allative | genetivalle | genetivoille |
| adessive | genetival | genetivoil |
| ablative | genetivalt | genetivoilt |
| translative | genetivaks | genetivoiks |
| essive | genetivanna, genetivvaan | genetivoinna, genetivvoin |
| exessive1) | genetivant | genetivoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 33