geondgangan
Old English
Alternative forms
- ġeondgongan
Etymology
Equivalent to ġeond- + gangan.
Pronunciation
- IPA(key): /je͜ondˈɡɑn.ɡɑn/, [je͜ondˈɡɑŋ.ɡɑn]
Verb
ġeondgangan
- to go through or about, perambulate
Conjugation
Conjugation of ġeondgangan (strong, class VII)
| infinitive | ġeondgangan | ġeondgangenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ġeondgange | ġeondġēng, ġeondġīeng |
| second person singular | ġeondgengst | ġeondġēnge, ġeondġīenge |
| third person singular | ġeondgengþ | ġeondġēng, ġeondġīeng |
| plural | ġeondgangaþ | ġeondġēngon, ġeondġīengon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ġeondgange | ġeondġēnge, ġeondġīenge |
| plural | ġeondgangen | ġeondġēngen, ġeondġīengen |
| imperative | ||
| singular | ġeondgang | |
| plural | ġeondgangaþ | |
| participle | present | past |
| ġeondgangende | ġeondgangen | |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “geondgangan”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], second edition, Oxford: Oxford University Press.