English
Etymology
From Latin Germānia (“Germany”) + -ium.
Pronunciation
- (US) enPR: jûrmā'nēəm, IPA(key): /d͡ʒɚˈmeɪni.əm/
- Rhymes: -eɪniəm
Noun
germanium (countable and uncountable, plural germaniums)
- A nonmetallic chemical element (symbol Ge) with an atomic number of 32: a lustrous, hard-brittle, grayish-white metalloid in the carbon group.
1959 March, “Talking of Trains: New B.R. locomotive orders”, in Trains Illustrated, page 118:This equipment, which includes transformers, germanium rectifiers and smoothing apparatus, has been designed to allow the existing electric multiple-unit traction motors to operate on rectified alternating current.
1970, James W[alter] Mayer, Lennart Eriksson, John A[rthur] Davies, “General Features of Ion Implantation”, in Ion Implantation in Semiconductors: Silicon and Germanium, New York, N.Y.: Academic Press, →OCLC, page 5:The isolated disordered regions and the amorphous layer have widely different anneal behavior. In the case of germanium and silicon, the isolated disordered regions anneal at moderate temperatures of approximately 200° and 300° C, respectively. The amorphous layers also anneal in a characteristic fashion, but at appreciably higher temperatures, i.e., at approximately 600° C in silicon and 400° C in germanium.
- (countable) An atom of this element.
Derived terms
Translations
See also
Afrikaans
Pronunciation
Noun
germanium (uncountable)
- germanium
Czech
Pronunciation
Noun
germanium n
- germanium (nonmetallic chemical element with an atomic number of 32)
Declension
Declension of germanium (semisoft neuter foreign)
Danish
Etymology
From Latin Germania + -ium.
Noun
germanium n (singular definite germaniummet, not used in plural form)
- germanium
2006, Bogen Om Grundstofferne, Gyldendal Uddannelse, →ISBN, page 74:Germanium er en såkaldt halvleder.- (please add an English translation of this quotation)
1886, Tidsskrift for physik og chemi samt disse videnskabers anvendelse:Nærmere Undersøgelser have imidlertid viist, at Germanium er tetravalent, ...- (please add an English translation of this quotation)
2004, IT-ord 2005, Libris Media A/S, →ISBN, page 64:Silicium og germanium er de to vigtigste halvledende materialer.- (please add an English translation of this quotation)
Declension
References
Dutch
Etymology
Borrowed from German Germanium.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɣɛrˈmaː.ni.ʏm/
- Hyphenation: ger‧ma‧ni‧um
- Rhymes: -aːniʏm
Noun
germanium n (uncountable)
- germanium (chemical element) [from 1886]
Finnish
Etymology
Internationalism (see English germanium).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡermɑnium/, [ˈɡe̞rmɑ̝ˌnium]
- Rhymes: -ium
- Syllabification(key): ger‧ma‧ni‧um
- Hyphenation(key): ger‧ma‧ni‧um
Noun
germanium
- germanium
Declension
| Inflection of germanium (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
| nominative
|
germanium
|
germaniumit
|
| genitive
|
germaniumin
|
germaniumien
|
| partitive
|
germaniumia
|
germaniumeja
|
| illative
|
germaniumiin
|
germaniumeihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
germanium
|
germaniumit
|
| accusative
|
nom.
|
germanium
|
germaniumit
|
| gen.
|
germaniumin
|
| genitive
|
germaniumin
|
germaniumien
|
| partitive
|
germaniumia
|
germaniumeja
|
| inessive
|
germaniumissa
|
germaniumeissa
|
| elative
|
germaniumista
|
germaniumeista
|
| illative
|
germaniumiin
|
germaniumeihin
|
| adessive
|
germaniumilla
|
germaniumeilla
|
| ablative
|
germaniumilta
|
germaniumeilta
|
| allative
|
germaniumille
|
germaniumeille
|
| essive
|
germaniumina
|
germaniumeina
|
| translative
|
germaniumiksi
|
germaniumeiksi
|
| abessive
|
germaniumitta
|
germaniumeitta
|
| instructive
|
—
|
germaniumein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
germaniumini
|
germaniumini
|
| accusative
|
nom.
|
germaniumini
|
germaniumini
|
| gen.
|
germaniumini
|
| genitive
|
germaniumini
|
germaniumieni
|
| partitive
|
germaniumiani
|
germaniumejani
|
| inessive
|
germaniumissani
|
germaniumeissani
|
| elative
|
germaniumistani
|
germaniumeistani
|
| illative
|
germaniumiini
|
germaniumeihini
|
| adessive
|
germaniumillani
|
germaniumeillani
|
| ablative
|
germaniumiltani
|
germaniumeiltani
|
| allative
|
germaniumilleni
|
germaniumeilleni
|
| essive
|
germaniuminani
|
germaniumeinani
|
| translative
|
germaniumikseni
|
germaniumeikseni
|
| abessive
|
germaniumittani
|
germaniumeittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
germaniumeineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
germaniumisi
|
germaniumisi
|
| accusative
|
nom.
|
germaniumisi
|
germaniumisi
|
| gen.
|
germaniumisi
|
| genitive
|
germaniumisi
|
germaniumiesi
|
| partitive
|
germaniumiasi
|
germaniumejasi
|
| inessive
|
germaniumissasi
|
germaniumeissasi
|
| elative
|
germaniumistasi
|
germaniumeistasi
|
| illative
|
germaniumiisi
|
germaniumeihisi
|
| adessive
|
germaniumillasi
|
germaniumeillasi
|
| ablative
|
germaniumiltasi
|
germaniumeiltasi
|
| allative
|
germaniumillesi
|
germaniumeillesi
|
| essive
|
germaniuminasi
|
germaniumeinasi
|
| translative
|
germaniumiksesi
|
germaniumeiksesi
|
| abessive
|
germaniumittasi
|
germaniumeittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
germaniumeinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
germaniumimme
|
germaniumimme
|
| accusative
|
nom.
|
germaniumimme
|
germaniumimme
|
| gen.
|
germaniumimme
|
| genitive
|
germaniumimme
|
germaniumiemme
|
| partitive
|
germaniumiamme
|
germaniumejamme
|
| inessive
|
germaniumissamme
|
germaniumeissamme
|
| elative
|
germaniumistamme
|
germaniumeistamme
|
| illative
|
germaniumiimme
|
germaniumeihimme
|
| adessive
|
germaniumillamme
|
germaniumeillamme
|
| ablative
|
germaniumiltamme
|
germaniumeiltamme
|
| allative
|
germaniumillemme
|
germaniumeillemme
|
| essive
|
germaniuminamme
|
germaniumeinamme
|
| translative
|
germaniumiksemme
|
germaniumeiksemme
|
| abessive
|
germaniumittamme
|
germaniumeittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
germaniumeinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
germaniuminne
|
germaniuminne
|
| accusative
|
nom.
|
germaniuminne
|
germaniuminne
|
| gen.
|
germaniuminne
|
| genitive
|
germaniuminne
|
germaniumienne
|
| partitive
|
germaniumianne
|
germaniumejanne
|
| inessive
|
germaniumissanne
|
germaniumeissanne
|
| elative
|
germaniumistanne
|
germaniumeistanne
|
| illative
|
germaniumiinne
|
germaniumeihinne
|
| adessive
|
germaniumillanne
|
germaniumeillanne
|
| ablative
|
germaniumiltanne
|
germaniumeiltanne
|
| allative
|
germaniumillenne
|
germaniumeillenne
|
| essive
|
germaniuminanne
|
germaniumeinanne
|
| translative
|
germaniumiksenne
|
germaniumeiksenne
|
| abessive
|
germaniumittanne
|
germaniumeittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
germaniumeinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
germaniuminsa
|
germaniuminsa
|
| accusative
|
nom.
|
germaniuminsa
|
germaniuminsa
|
| gen.
|
germaniuminsa
|
| genitive
|
germaniuminsa
|
germaniumiensa
|
| partitive
|
germaniumiaan germaniumiansa
|
germaniumejaan germaniumejansa
|
| inessive
|
germaniumissaan germaniumissansa
|
germaniumeissaan germaniumeissansa
|
| elative
|
germaniumistaan germaniumistansa
|
germaniumeistaan germaniumeistansa
|
| illative
|
germaniumiinsa
|
germaniumeihinsa
|
| adessive
|
germaniumillaan germaniumillansa
|
germaniumeillaan germaniumeillansa
|
| ablative
|
germaniumiltaan germaniumiltansa
|
germaniumeiltaan germaniumeiltansa
|
| allative
|
germaniumilleen germaniumillensa
|
germaniumeilleen germaniumeillensa
|
| essive
|
germaniuminaan germaniuminansa
|
germaniumeinaan germaniumeinansa
|
| translative
|
germaniumikseen germaniumiksensa
|
germaniumeikseen germaniumeiksensa
|
| abessive
|
germaniumittaan germaniumittansa
|
germaniumeittaan germaniumeittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
germaniumeineen germaniumeinensa
|
|
Derived terms
French
Pronunciation
Noun
germanium m (uncountable)
- germanium
Further reading
Latin
Pronunciation
Noun
germānium n (genitive germāniī); second declension
- germanium
Declension
Second-declension noun (neuter).
References
- germanium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) eastern, western Germany: Germania quae or Germaniae ea pars quae, ad orientem, occidentem vergit
Limburgish
Pronunciation
Noun
germanium n
- (uncountable) germanium
- A part of germanium
Malay
Etymology
From English germanium, from Latin Germānia + -ium.
Pronunciation
- IPA(key): [ɡə(r)maniom], [ɡə(r)maniəm], [d͡ʒə(r)maniəm]
- Rhymes: -iom, -jom, -om
Noun
germanium
- germanium (chemical element)
Swedish
Pronunciation
Noun
germanium n (uncountable)
- germanium
Declension
References