gesloten

Dutch

Etymology

Past participle of sluiten (“to close, shut”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈsloːtə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧slo‧ten
  • Rhymes: -oːtən

Adjective

gesloten (comparative geslotener, superlative geslotenst)

  1. closed

Declension

Declension of gesloten
uninflected gesloten
inflected gesloten
comparative geslotener
positive comparative superlative
predicative/adverbial gesloten geslotener het geslotenst
het geslotenste
indefinite m./f. sing. gesloten geslotener geslotenste
n. sing. gesloten geslotener geslotenste
plural gesloten geslotener geslotenste
definite gesloten geslotener geslotenste
partitive geslotens gesloteners —

Antonyms

Participle

gesloten

  1. past participle of sluiten

Declension

Declension of gesloten
uninflected gesloten
inflected gesloten
positive
predicative/adverbial gesloten
indefinite m./f. sing. gesloten
n. sing. gesloten
plural gesloten
definite gesloten
partitive geslotens

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.