sluiten
Dutch
Etymology
From Middle Dutch sluten, from Old Dutch *slūtan, from Proto-West Germanic *sleutan, from Proto-Germanic *slūtaną, *sleutaną (“to lock, shut”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈslœy̯tə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: slui‧ten
- Rhymes: -œy̯tən
Verb
sluiten
- (transitive or intransitive) to close
- Antonym: openen
- (transitive) to make, to affirm (a pact, friendship etc.)
- De twee vijanden hebben vriendschap gesloten.
- The two enemies made friends.
- Ze verschilden van mening, maar ze hebben toch een compromis gesloten.
- They differed in opinion, but they still made a compromise.
Conjugation
| Conjugation of sluiten (strong class 2b) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sluiten | |||
| past singular | sloot | |||
| past participle | gesloten | |||
| infinitive | sluiten | |||
| gerund | sluiten n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | sluit | sloot | ||
| 2nd person sing. (jij) | sluit | sloot | ||
| 2nd person sing. (u) | sluit | sloot | ||
| 2nd person sing. (gij) | sluit | sloot | ||
| 3rd person singular | sluit | sloot | ||
| plural | sluiten | sloten | ||
| subjunctive sing.1 | sluite | slote | ||
| subjunctive plur.1 | sluiten | sloten | ||
| imperative sing. | sluit | |||
| imperative plur.1 | sluit | |||
| participles | sluitend | gesloten | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
verbs
- aaneensluiten
- aansluiten
- afsluiten
- besluiten
- bijeensluiten
- bijsluiten
- binnensluiten
- buitensluiten
- dichtsluiten
- gesluiten
- hersluiten
- ineensluiten
- insluiten
- kortsluiten
- kromsluiten
- omsluiten
- ontsluiten
- opeensluiten
- opensluiten
- opsluiten
- overeensluiten
- oversluiten
- rondsluiten
- samensluiten
- toesluiten
- tussensluiten
- uitsluiten
- vastsluiten
- versluiten
- voorsluiten
- wegsluiten
Related terms
Descendants
- Afrikaans: sluit
- Berbice Creole Dutch: slokti
- → Saramaccan: sòotó