kortsluiten

Dutch

Etymology

From kort +‎ sluiten.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

kortsluiten

  1. to communicate directly, to make arrangements
  2. to short circuit

Conjugation

Conjugation of kortsluiten (strong class 2b, separable)
infinitive kortsluiten
past singular sloot kort
past participle kortgesloten
infinitive kortsluiten
gerund kortsluiten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sluit kort sloot kort kortsluit kortsloot
2nd person sing. (jij) sluit kort sloot kort kortsluit kortsloot
2nd person sing. (u) sluit kort sloot kort kortsluit kortsloot
2nd person sing. (gij) sluit kort sloot kort kortsluit kortsloot
3rd person singular sluit kort sloot kort kortsluit kortsloot
plural sluiten kort sloten kort kortsluiten kortsloten
subjunctive sing.1 sluite kort slote kort kortsluite kortslote
subjunctive plur.1 sluiten kort sloten kort kortsluiten kortsloten
imperative sing. sluit kort
imperative plur.1 sluit kort
participles kortsluitend kortgesloten
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.