getilþ

Old English

Etymology

From ġetilian +‎ . Equivalent to ġe- +‎ tilþ.

Pronunciation

  • IPA(key): /jeˈtilθ/, [jeˈtiɫθ]

Noun

ġetilþ f

  1. gain

Declension

Strong ō-stem:

singular plural
nominative ġetilþ ġetilþa, ġetilþe
accusative ġetilþe ġetilþa, ġetilþe
genitive ġetilþe ġetilþa
dative ġetilþe ġetilþum

Descendants

  • Middle English: itilth, itilðe