getilian
Old English
Alternative forms
- ġetilġan, ġeteolian
Etymology
From Proto-West Germanic *gatilōn, from Proto-Germanic *gatilōną, equivalent to ġe- + tilian. Cognate with Old High German gizilōn, Gothic 𐌲𐌰𐍄𐌹𐌻𐍉𐌽 (gatilōn).
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈti.li.ɑn/
Verb
ġetilian
- to strive after
- to gain, get by labour or striving, obtain, procure, acquire
- to attend to, treat, cure [with genitive]
Conjugation
Conjugation of ġetilian (weak, class 2)
| infinitive | ġetilian | ġetilienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ġetiliġe | ġetilode |
| second person singular | ġetilast | ġetilodest |
| third person singular | ġetilaþ | ġetilode |
| plural | ġetiliaþ | ġetilodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ġetiliġe | ġetilode |
| plural | ġetiliġen | ġetiloden |
| imperative | ||
| singular | ġetila | |
| plural | ġetiliaþ | |
| participle | present | past |
| ġetiliende | ġetilod | |