gevangenzetten

Dutch

Etymology

From gevangen +‎ zetten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈvɑŋə(n)zɛtə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

gevangenzetten

  1. (transitive) to incarcerate

Conjugation

Conjugation of gevangenzetten (weak, separable)
infinitive gevangenzetten
past singular zette gevangen
past participle gevangengezet
infinitive gevangenzetten
gerund gevangenzetten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zet gevangen zette gevangen gevangenzet gevangenzette
2nd person sing. (jij) zet gevangen zette gevangen gevangenzet gevangenzette
2nd person sing. (u) zet gevangen zette gevangen gevangenzet gevangenzette
2nd person sing. (gij) zet gevangen zette gevangen gevangenzet gevangenzette
3rd person singular zet gevangen zette gevangen gevangenzet gevangenzette
plural zetten gevangen zetten gevangen gevangenzetten gevangenzetten
subjunctive sing.1 zette gevangen zette gevangen gevangenzette gevangenzette
subjunctive plur.1 zetten gevangen zetten gevangen gevangenzetten gevangenzetten
imperative sing. zet gevangen
imperative plur.1 zet gevangen
participles gevangenzettend gevangengezet
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.