gewagen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch gewāgen, from earlier unattested *gewâen, from Old Dutch *giwān, from Proto-West Germanic *gawahwan.
Pronunciation
- IPA(key): /ɣəˈʋaːɣə(n)/
Audio: (file) - Rhymes: -aːɣən
Verb
gewagen
Conjugation
| Conjugation of gewagen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gewagen | |||
| past singular | gewaagde | |||
| past participle | gewaagd | |||
| infinitive | gewagen | |||
| gerund | gewagen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | gewaag | gewaagde | ||
| 2nd person sing. (jij) | gewaagt, gewaag2 | gewaagde | ||
| 2nd person sing. (u) | gewaagt | gewaagde | ||
| 2nd person sing. (gij) | gewaagt | gewaagde | ||
| 3rd person singular | gewaagt | gewaagde | ||
| plural | gewagen | gewaagden | ||
| subjunctive sing.1 | gewage | gewaagde | ||
| subjunctive plur.1 | gewagen | gewaagden | ||
| imperative sing. | gewaag | |||
| imperative plur.1 | gewaagt | |||
| participles | gewagend | gewaagd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Middle Dutch
Etymology
From earlier unattested *gewâen, from Old Dutch *giwān, from Proto-West Germanic *gawahwan.
Verb
gewāgen
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Dutch: gewagen
Further reading
- “ghewaghen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “gewagen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I