gewennen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch gewennen, from Old Dutch *gewennen. Equivalent to ge- + wennen.
Pronunciation
- IPA(key): /ɣəˈʋɛnə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ge‧wen‧nen
- Rhymes: -ɛnən
Verb
gewennen
- (ergative) to (make) feel comfortable, to (make) get used to
Conjugation
| Conjugation of gewennen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gewennen | |||
| past singular | gewende | |||
| past participle | gewend | |||
| infinitive | gewennen | |||
| gerund | gewennen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | gewen | gewende | ||
| 2nd person sing. (jij) | gewent, gewen2 | gewende | ||
| 2nd person sing. (u) | gewent | gewende | ||
| 2nd person sing. (gij) | gewent | gewende | ||
| 3rd person singular | gewent | gewende | ||
| plural | gewennen | gewenden | ||
| subjunctive sing.1 | gewenne | gewende | ||
| subjunctive plur.1 | gewennen | gewenden | ||
| imperative sing. | gewen | |||
| imperative plur.1 | gewent | |||
| participles | gewennend | gewend | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- gewenning