giskerpian
Old Saxon
Etymology
Verb
giskerpian
- to sharpen
Conjugation
Conjugation of giskerpian (weak class 1)
| infinitive | giskerpian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | giskerpiu | giskerpta |
| 2nd person singular | giskerpis | giskerptes |
| 3rd person singular | giskerpid | giskerpta |
| plural | giskerpiad | giskerptun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | giskerpie | giskerpti |
| 2nd person singular | giskerpies | giskerptis |
| 3rd person singular | giskerpie | giskerpti |
| plural | giskerpien | giskerptin |
| imperative | present | |
| singular | giskerpi | |
| plural | giskerpiad | |
| participle | present | past |
| giskerpiandi | giskerpid | |