glæpamaður
Icelandic
Etymology
From glæpur (“crime”) + maður (“person”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklaiːpaˌmaːðʏr/
Noun
glæpamaður m (genitive singular glæpamanns, nominative plural glæpamenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | glæpamaður | glæpamaðurinn | glæpamenn | glæpamennirnir |
| accusative | glæpamann | glæpamanninn | glæpamenn | glæpamennina |
| dative | glæpamanni | glæpamanninum | glæpamönnum | glæpamönnunum |
| genitive | glæpamanns | glæpamannsins | glæpamanna | glæpamannanna |