gravitaturus
Latin
Etymology
Future active participle of gravitō.
Participle
gravitātūrus (feminine gravitātūra, neuter gravitātūrum); first/second-declension participle
- about to gravitate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | gravitātūrus | gravitātūra | gravitātūrum | gravitātūrī | gravitātūrae | gravitātūra | |
| genitive | gravitātūrī | gravitātūrae | gravitātūrī | gravitātūrōrum | gravitātūrārum | gravitātūrōrum | |
| dative | gravitātūrō | gravitātūrae | gravitātūrō | gravitātūrīs | |||
| accusative | gravitātūrum | gravitātūram | gravitātūrum | gravitātūrōs | gravitātūrās | gravitātūra | |
| ablative | gravitātūrō | gravitātūrā | gravitātūrō | gravitātūrīs | |||
| vocative | gravitātūre | gravitātūra | gravitātūrum | gravitātūrī | gravitātūrae | gravitātūra | |