griellan
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *gralljan.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡri͜yl.lɑn/, [ˈɡri͜yɫ.ɫɑn]
Verb
griellan (West Saxon)
Conjugation
Conjugation of griellan (weak, class 1)
| infinitive | griellan | griellenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | grielle | grielede |
| second person singular | grielest | grieledest |
| third person singular | grieleþ | grielede |
| plural | griellaþ | grieledon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | grielle | grielede |
| plural | griellen | grieleden |
| imperative | ||
| singular | griele | |
| plural | griellaþ | |
| participle | present | past |
| griellende | (ġe)grieled | |
Synonyms
- grillian