gruoni
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *grōnī, from Proto-Germanic *grōniz.
Adjective
gruoni
Inflection
Declension of gruoni (ja-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | gruoni | gruoni | gruoni | gruona, gruone | ||
| accusative | gruonen | gruona | gruoni | gruona, gruone | ||
| genitive | gruones | gruonero | gruones | gruonero | ||
| dative | gruonin, gruonemo | gruonero | gruonin, gruonemo | gruonon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | gruono | gruona | gruona | gruonon | ||
| accusative | gruonon | gruonon | gruona | gruonon | ||
| genitive | gruonin | gruonon | gruonin | gruonono | ||
| dative | gruonin | gruonon | gruonin | gruonon | ||
Descendants
- Middle Dutch: groene
Further reading
- “gruoni”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
Old High German
Etymology 1
From Proto-West Germanic *grōnī, from Proto-Germanic *grōniz, whence also Old Saxon groni, Old English grēne, Old Norse grœnn.
Adjective
gruoni
Derived terms
- gruonī
Descendants
- Middle High German: grüene
- Alemannic German: grüen
- Bavarian: grian, gri͡an (alternative spelling, e.g. Styria), grean (most dialects), grien (Sappada, Sauris), grea
- Central Franconian: jrön, green, grien
- East Central German:
- Upper Saxon German:
- Vilamovian: grin
- East Franconian:
- German: grün
- Rhine Franconian: grie, grien, griene
- Frankfurterisch: IPA [kʀĩː]
- Pennsylvania German: grie
- Yiddish: גרין (grin)
Etymology 2
From the adjective gruoni: gruoni + -ī.
Noun
gruonī f
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | gruonī | gruonī |
| accusative | gruonī | gruonī |
| genitive | gruonī | gruonino |
| dative | gruonī | gruoninum |
Descendants
- Middle High German: grüene
- German: Grüne