gruwelen
Dutch
Pronunciation
Audio: (file)
Etymology 1
From Middle Dutch gruwelen. By surface analysis, gruwen + -elen; may alternatively be regarded as a denominative from gruwel + -en.
Verb
gruwelen
- (intransitive) synonym of gruwen
Conjugation
| Conjugation of gruwelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gruwelen | |||
| past singular | gruwelde | |||
| past participle | gegruweld | |||
| infinitive | gruwelen | |||
| gerund | gruwelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | gruwel | gruwelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | gruwelt, gruwel2 | gruwelde | ||
| 2nd person sing. (u) | gruwelt | gruwelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | gruwelt | gruwelde | ||
| 3rd person singular | gruwelt | gruwelde | ||
| plural | gruwelen | gruwelden | ||
| subjunctive sing.1 | gruwele | gruwelde | ||
| subjunctive plur.1 | gruwelen | gruwelden | ||
| imperative sing. | gruwel | |||
| imperative plur.1 | gruwelt | |||
| participles | gruwelend | gegruweld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
gruwelen
- plural of gruwel