grzeczny
Polish
Etymology
Univerbation of k(u) + rzeczy + -ny.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡʐɛt͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂnɘ
- Syllabification: grzecz‧ny
Adjective
grzeczny (comparative grzeczniejszy, superlative najgrzeczniejszy, derived adverb grzecznie)
- nice, polite, courteous
- Antonym: niegrzeczny
- Near-synonym: uprzejmy
Declension
Declension of grzeczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | grzeczny | grzeczna | grzeczne | grzeczni | grzeczne | |
| genitive | grzecznego | grzecznej | grzecznego | grzecznych | ||
| dative | grzecznemu | grzecznej | grzecznemu | grzecznym | ||
| accusative | grzecznego | grzeczny | grzeczną | grzeczne | grzecznych | grzeczne |
| instrumental | grzecznym | grzeczną | grzecznym | grzecznymi | ||
| locative | grzecznym | grzecznej | grzecznym | grzecznych | ||
Derived terms
noun
verb
References
- ^ Boryś, Wiesław (2005) “grzeczny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 185