guþrinc

Old English

Etymology

From gūþ (battle) +‎ rinc (warrior).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡuːθˌrink/, [ˈɡuːðˌriŋk]

Noun

gūþrinc m

  1. (poetic) a warrior
    Synonyms: see Thesaurus:cempa

References