gualaigh
Irish
Etymology 1
From gual (“coal, charcoal”) + -igh.
Verb
gualaigh (present analytic gualaíonn, future analytic gualóidh, verbal noun gualú, past participle gualaithe)
Conjugation
conjugation of gualaigh (second conjugation)
| verbal noun | gualú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | gualaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | gualaím | gualaíonn tú; gualaír† |
gualaíonn sé, sí | gualaímid; gualaíonn muid |
gualaíonn sibh | gualaíonn siad; gualaíd† |
a ghualaíonn; a ghualaíos / a ngualaíonn* |
gualaítear |
| past | ghualaigh mé; ghualaíos | ghualaigh tú; ghualaís | ghualaigh sé, sí | ghualaíomar; ghualaigh muid | ghualaigh sibh; ghualaíobhair | ghualaigh siad; ghualaíodar | a ghualaigh / ar ghualaigh* |
gualaíodh |
| past habitual | ghualaínn / ngualaínn‡‡ | ghualaíteá / ngualaíteᇇ | ghualaíodh sé, sí / ngualaíodh sé, s퇇 | ghualaímis; ghualaíodh muid / ngualaímis‡‡; ngualaíodh muid‡‡ | ghualaíodh sibh / ngualaíodh sibh‡‡ | ghualaídís; ghualaíodh siad / ngualaídís‡‡; ngualaíodh siad‡‡ | a ghualaíodh / a ngualaíodh* |
ghualaítí / ngualaít퇇 |
| future | gualóidh mé; gualód; gualóchaidh mé† |
gualóidh tú; gualóir†; gualóchaidh tú† |
gualóidh sé, sí; gualóchaidh sé, sí† |
gualóimid; gualóidh muid; gualóchaimid†; gualóchaidh muid† |
gualóidh sibh; gualóchaidh sibh† |
gualóidh siad; gualóid†; gualóchaidh siad† |
a ghualóidh; a ghualós; a ghualóchaidh†; a ghualóchas† / a ngualóidh*; a ngualóchaidh*† |
gualófar; gualóchar† |
| conditional | ghualóinn; ghualóchainn† / ngualóinn‡‡; ngualóchainn†‡‡ | ghualófá; ghualóchthᆠ/ ngualófᇇ; ngualóchthᆇ‡ | ghualódh sé, sí; ghualóchadh sé, sí† / ngualódh sé, s퇇; ngualóchadh sé, s톇‡ | ghualóimis; ghualódh muid; ghualóchaimis†; ghualóchadh muid† / ngualóimis‡‡; ngualódh muid‡‡; ngualóchaimis†‡‡; ngualóchadh muid†‡‡ | ghualódh sibh; ghualóchadh sibh† / ngualódh sibh‡‡; ngualóchadh sibh†‡‡ | ghualóidís; ghualódh siad; ghualóchadh siad† / ngualóidís‡‡; ngualódh siad‡‡; ngualóchadh siad†‡‡ | a ghualódh; a ghualóchadh† / a ngualódh*; a ngualóchadh*† |
ghualófaí; ghualóchthaí† / ngualófa퇇; ngualóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go ngualaí mé; go ngualaíod† |
go ngualaí tú; go ngualaír† |
go ngualaí sé, sí | go ngualaímid; go ngualaí muid |
go ngualaí sibh | go ngualaí siad; go ngualaíd† |
— | go ngualaítear |
| past | dá ngualaínn | dá ngualaíteá | dá ngualaíodh sé, sí | dá ngualaímis; dá ngualaíodh muid |
dá ngualaíodh sibh | dá ngualaídís; dá ngualaíodh siad |
— | dá ngualaítí |
| imperative | ||||||||
| – | gualaím | gualaigh | gualaíodh sé, sí | gualaímis | gualaígí; gualaídh† |
gualaídís | — | gualaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
gualaigh
- vocative/genitive singular of gualach (“charcoal”)
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| gualaigh | ghualaigh | ngualaigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- “char”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- Ó Dónaill, Niall (1977) “gualaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “gualaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “gualaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025