háma

See also: hama, Hama, hà mã, and ham-á

Icelandic

háma (weak verb, third-person singular past indicative hámaði, supine hámað)

*háma* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að háma
supine sagnbót		hámað
present participle lýsingarháttur nútíðar		hámandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	háma	hámaði	hámi	hámaði
	þú	hámar	hámaðir	hámir	hámaðir
	hann, hún, það	hámar	hámaði	hámi	hámaði
plural	við	hámum	hámuðum	hámum	hámuðum
	þið	hámið	hámuðuð	hámið	hámuðuð
	þeir, þær, þau	háma	hámuðu	hámi	hámuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	háma (þú), hámaðu
plural	þið	hámið (þið), hámiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

háma (Zhuyin ㄏㄚˊ ˙ㄇㄚ)